Również i ja pragnąłbym Państwa serdecznie przywitać i równocześnie podziękować za to, że nasze zaproszenie spotkało się z Państwa zainteresowaniem i przybyliście tutaj. Przekazuję Państwu serdeczne pozdrowienia od premiera Kraju Związkowego Turyngia - pana Dietera Althausa, który napisał słowo wstępne do mojej książki. Pan Premier ubolewa, że z powodu ważnych zobowiązań politycznych nie może wziąć udziału w dzisiejszej uroczystości. Życzy on nam wszystkim udanego i owocnego spotkania.
Auch ich möchte Sie nun herzlich wilkommen heissen und zugleich Ihnen danken, dafür dass Sie unserer Einladung entgegen kamen und Sie hier erschienen Sind. Ich richte Ihnen herzliche Grüße des Premierministers des Landes Thüringen – des Herrn Dieter Althaus aus, der das Vorwort zu meinem Buch geschrieben hat. Herr Premierminister bedauert, dass er an heutiger Feierlichkeit nicht teilnehmen kann. Er wünscht uns allen ein gelungenes und fruchtbares Treffen.

Moje szczególne słowa podziękowania kieruję do członka niemieckiego parlamentu -Bundestagu i parlamentarnego szefa klubu frakcji CDU/CSU Pana Manfreda Grunda, który dotrzymał swojej obietnicy przybycia tutaj nawet po powrocie do siebie po informacji w jak daleką wybiera się podróż. Zanim jednak przejdę do sedna sprawy chciałbym powiedzieć kilka słów o politycznym celu mojej książki.
Meine besondere Dankesworte richte ich an den Mitglied des deutsches Bundestages und zugleich den Vorsitzenden der parlamentarischer CDU/CSU Fraktion im Bundestag, Herrn Manfred Grund, der sein Wort hierher zu kommen auch dann hielt, als er zu sich gekommen ist nachdem er erfahren habe wie weit er reisen wird. Bevor ich aber zu dem wesentlichen komme möchte ich ein Paar Worte über das politische Ziel meines Buches sagen.

Niemiecko - Polski Rok 2005/2006, którego patronatu podjęli się Prezydent Rzeczpospolitej Polski jak i Prezydent Republiki Federalnej Niemiec jest ważnym krokiem na drodze do partnerstwa opartego na wzajemnym zrozumieniu pomiędzy naszymi narodami.
Das Deutsch – Polnische Jahr 2005/2006, dessen Patenschaft der polnische Präsident und der deutsche Bundespräsident tragen, ist ein wichtiger Schritt auf dem Weg der Partnerschaft, die auf  gegenseitigem Verständnis zwischen unseren Völkern beruht.

W historii obydwu narodów doszukamy się ciążących czynników, które wpływają po dzień dzisiejszy na nasze stosunki. Ale to, że zbrodnie niemieckich faszystów pozostają w historii jako bezprecedensowe jest niepodważalnym faktem i nie może to ulec zapomnieniu. Nie możemy odwrócić losów przeszłości, ale możemy przyczynić się do tego, aby jej upiory nie powstały na nowo.
In der Geschichte beider Völker finden wir belastende Faktoren, die bis zu heutigem Tag Einfluss auf unsere Kontakte behalten. Die Tatsache, dass die Verbrechen der deutschen Faschisten in die Geschichte als einmalige eingegangen sind ist unanfochtbar und kann nicht in Vergessenheit geraten. Wir können die Vergangenheit nicht rückgängig machen, aber wir können einen Beitrag leisten, so dass das Schrecken nicht neu erwachen wird.

Byłoby wielkim błędem, gdyby cierpienia pokoleń wojennych zarówno po polskiej jak i niemieckiej stronie uległy instrumentalizacji zmierzającej do zaprzepaszczenia partnerstwa naszych narodów. Mamy co prawda wspólna granicę, która na szczęście na przestrzeni ostatnich 15 lat zmieniła swój charakter. Ale to nie wystarcza - potrzebujemy opartego na zrozumieniu, przyjacielskiego partnerstwa w Europie, w której i my Niemcy i Polacy dopatrujemy się swojej przyszłości. Taki proces nie dzieje się jednak samorzutnie. Każdy, kto wyniósł nauki z historii, może i powinien wnieść swój wkład.
Es wäre ein großes Fehler wenn die Leiden der Kriegsgenerationen sowohl auf der polnischen wie auch auf der deutschen Seite instrumentalisiert würden, was dazu führen würde die erworbene Partnerschaft unserer Völker zu vergaucken. Wir haben zwar gemeinsame Grenze, die zu Glück innerhalb der letzten 15 Jahren ihr Charakter verändert hat. Aber das reicht nich aus – wir brauchen eine Partnerschaft in Europa beruhend auf dem Verständniss und Freundschaft, worin wir Deutsche und Polen unsere Zukunft sehen. Solcher Verfahren kommt jedoch nich von alleine ins Gange. Jeder der aus der Geschichte gelernt hat, kann und sollte seinen Beitrag dazu leisten.

W ostatnich dziesięcioleciach po obydwu stronach dokonały się znakomite przykłady zbliżenia, które na trwałe weszły do historii obydwu narodów. Myślę tutaj o znamiennym liście polskich biskupów do biskupów niemieckich z roku 1965, z jedynym w swoim rodzaju zdaniem „ Przebaczamy i prosimy o wybaczenie ", myślę także o uklęknięciu Willego Brandta w roku 1970 przed pomnikiem ofiar narodowego socjalizmu w Warszawie jako znak wstydy przed wieloma ludźmi, którzy stracili swoje życie z rąk niemieckiego faszyzmu, myślę także o Mszy pojednania w Kreisau z gestami pojednania pomiędzy ówczesnym premierem rządu Polskiego - panem Mazowieckim, a Kanclerzem Niemiec panem Kohlem. Wydarzenia te były i pozostaną znakiem „ ludzkiej wielkości", o którą i my musimy zabiegać.
In den letzten Jahrzehnten auf beiden Seiten gab es prägungsvolle Beispiele der Annäherung, die in die Geschichte beider Völker eingegangen sind. Ich denke hier an das berühmte Schreiben polnischer Erzbischöfe an die deutschen Bischöfe aus dem Jahr 1965, mit damals einmaligem Satz: „Wir vergeben und bitten um Vergebung”, ich denke dabei an das Niederknien des Willy Brandts im Jahr 1970 vor der Gedenkstätte der Opfer des Nationalsozialismus in Warschau, als ein Zeihen der Schande vor all denen die infolge des deutschen Faschismus ihr Leben verloren haben, nicht zuletzt denke ich an das Versöhnungs Gottesdienst in Kreisau mit den Aussöhnungs Gästen zwischen damahligen polnischem Premierminister Mazowiecki und dem Bundeskanzler Kohl. Diese Ereignisse waren und bleiben ein Zeihen der „menschlicher Größe” um die auch wir kämpfen müßen.

Na przestrzeni ostatnich dziesiątków lat w wielu dziedzinach życia doszło do kontaktów na poziomie lokalnym i regionalnym służących poprawie wzajemnych stosunków. Badanie historii również służy zbliżaniu się do siebie Polaków i Niemców. Mając na uwadze ten punkt widzenia napisałem również tę książkę, którą Państwu dzisiaj przedstawiam.
In den letzten Jahrzehnten auf vielen Gebieten des Lebens kam es zu menschlichen Kontakten auf der lokaler und regionaler Ebene, was dazu diente die gemeinsame Beziehungen zu verbessern. Das Erforschen der Geschichte trägt auch dem Prozess der Annäherung der Polen und Deutschen bei. Mit diesem als Hintergedanke schrieb ich dieses Buch, das ich Ihnen heute vorstellen darf.

Książka, treść której ma za zadanie zaniknąć dużą lukę w historii miasta Koźla, przybliży z pewnością zarówno niemieckim jak i polskim czytelnikom najważniejszy okres gospodarczego rozwoju miasta Koźla po okresie ustanowionej tu twierdzy. To było także powodem wydania tej pracy zarówno w wersji niemieckojęzycznej, jak i w wersji polskojęzycznej.
Das Buch, dessen Inhalt das Ziel betrachtet die große Lücke in der Geschichte der Stadt Cosel zu schliessen, bring sowohl den deutschen wie auch den polnischen Lesern den wichtigsten Abschnitt der wirtschaftlichen Entwicklung der Stadt nach Beendigung der Festungszeit näher.

Tłumaczenie na język niemiecki - Piotr Kramarz

Szanowni Państwo, drodzy goście. 
Verehrte Damen und Herren, liebe Gäßte.

Zanim sam autor opowie o swojej najnowszej książce, warto przedstawić jego dotychczasowy dorobek literacki i przybliżyć jego sylwetkę i ciekawy, myślę, życiorys.
Bevor der Autor über sein neuestes Buch berichtet, lohnt es sich sein interesantes Portrait, Lebenslauf und sein bisheriges literarisches Werk vorzustellen.

Josef Gröger ur. się w 1930 roku w Koźlu. Jego Ojciec: Heinrich Gröger był kustoszem kościoła farnego w Koźlu, a Matka to Veronika z domu Pierskalla.
Autor wychowywał się w domu tętniącym życiem, z pięciorgiem rodzeństwa. W latach 1936 - 1944 uczęszczał do szkoły podstawowej w Koźlu.
W 1944 rozpoczął Szkołę średnia w Głogówku, po kilku dniach został wydalony ze szkoły za to, że znaleziono przy nim ulotkę zrzuconą przez amerykańskie samoloty.
Następnie młody Josef Gröger rozpoczął przyuczanie do zawodu w fabryce celulozy Zellstoff AG „Waldhof w Koźlu Porcie.
Do 16 marca 1945 roku zatrudniony był jako sterowniczy w siłowni w Koźlu Porcie. W styczniu i lutym 1945 roku uczestniczył w akcji ratowania sakralnych
dzieł sztuki w kościele parafialnym w Koźlu. Po 47 latach wspólnie z jednym ze swoich synów wykopał ukryte zbiory i przekazał parafii św. Zygmunta w Koźlu,
W dniu 17 marca 1945 r. uciekał z oblężonego miasta i przebywał na terenie Turyngii. Naukę kontynuował w radzieckiej szkole zawodowej
Waggonbau AG (Budowa wagonów) w Weimarze. W 1948 ukończył średnią szkołę zawodową i podjął pracę jako elektromonter.
Zdecydował się na rozpoczęcie szkoły wieczorowej przygotowującej na studnia.
W 1949 Josef Gröger rozpoczął naukę w Instytucie Pedagogiki Zawodowej w Gotha i uzyskał dyplom: nauczyciela zawodowego.
Pracował w swoim nowym zawodzie w Nordhausen i Heiligenstadt. W latach 1957 - 1961 kontynuował  studnia zawodowe na Politechnice w Dreźnie:
na kierunkach ekonomia i handel wewnętrzny oraz towaroznawstwo.
Kolejne lata 1961 - 1965 to czas Studiów na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie: pedagogika ekonomiczna, marketing zarządzanie, psychologia
to kolejne ukończone przez autora kierunki. W 1990 został dyrektorem szkoły zawodowej w Heilbad Heiligenstadt.
Josef Gröger jest żonaty od 1953 roku, ma 3 synów. 
Josef Gröger im Jahr 1930 in Cosel geboren. Sein Vater Heinrich Gröger war Küster der Pfarrkirche in Cosel, seine Mutter Veronika kam aus dem Haus Pierskalla.
Der Autor wurchs in einem lebensvollem Haus zusammen mit fünf Geschwistern. In den Jahren 1936 – 1944 besuchte er die Grundschule in Cosel.
Im Jahr 1944 begann er die Oberschule in Oberglogau zu besuchen, jedoch nach einigen Tagen wurde er aus der Schule ausgewiesen dafür, dass man bei Ihm ein Flugzettel ausgeworfen aus einem amerikanischem Flugzeug fand.
Dann began der junge Josef Gröger seine Berufslehre in der Zellstofffabrik Zellstoff AG „Waldhof” im Coseler Haven.
Bis 16 März 1945 war er als Stuerungsarbeiter im Kraftwerk in Coseler Haven aktiv. Im Januar und Februar war er an der Rettungsaktion der sakralen Kunstschätze der Coseler Pffarkirche beteiligt. Nach 47 Jahren zusammen mit einem seiner Söhne hat er die Schätze ausgegraben und übergab sie der Hlg. Zygmunt Kirche in Cosel.
Am 17 März 1945 flüchtete er aus der belagerten Stadt und blieb in Thüringen. Zu lernen fängte er in einer sowietischer Berufsschule Waggonbau AG in Weimar an. Im Jahr 1948 schliess er die Berufsschule ab und wurde als Elektromonteur beschäftigt. Dann hat er sich entschlossen die Lehre an einer fürs Studium vorbereitender Schule fortzusetzen. Im Jahr 1949 lernte Josef Gröger am Pedagogischem Institut in Gotha. Dort schliess er seine Lehre als Diplom – Berufslehrer ab. In Nordhausen und Heiligenstadt arbeitete er als Berufslehrer. In den Jahren 1957 – 1961 setzte er sein Studium auf den Gebieten der Wirtschaft, Innenhandel und Warenkunde an der Technischen Universität in Dresden fort. Die nächsten Jahre: 1961 – 1965 verbrachte er als Student an der Humboldt Universität in Berlin: er studierte dort Wirtschaftspädagogik, Betriebswirtschaft und Psychologie. Im Jahr 1990 wurde er zum Leiter einer Berufsschule in Heilbad Heiligenstadt.
Josef Gröger ist verheiratet seit 1953, er hat 3 Söhne.

Jak wygląda jego twórczość poświęcona Koźlu?
Wie sieht die Tätigkeit des Autors aus, die Cosel gewidmet ist?

W 2003 roku wydaje pozycję pn. „Koźle - impresje o schyłku niemieckiego miasta".
Jest to socjologiczne studium z rysami autobiografii na tle historycznym.
Punkty ciężkości tej pracy to: życie rodzinne i sakralne, sytuacja socjalna w mieście,
umocnienie się narodowego socjalizmu, wojna i okres powojenny.
Im Jahr 2003 veröffentlicht er seine Arbeit „ Impressionen über das Ende einer deutschen Stadt”
 Es ist eine soziologische Studie mit Autobiografiezügen mit historischem Hintergrund.
Die Schwerpunkte dieser Arbeit sind: das Familenleben, kirchliches dasein,
die soziale Lage der Stadt, die Verstärkung des Nationalsozialismus, der Krieg und Nachkriegszeiten.

W 2004 ukazuje się kolejna publikacja „Kościoły, klasztory i kaplice w mieście
i dawnej twierdzy Koźle". Jest to historyczne studium o kościołach i związkach
wyznaniowych z oceną rozwoju kościelnego po roku 1945 wraz z płyta CD
z dźwiękiem kozielskich dzwonów z roku 1943.
Im Jahre 2004 veröffentlicht der Autor sein nächstes Buch „Kirchen Klöster
und Kapellen in der Stadt und ehemaligen Festung Cosel“. Es ist eine historische
Studie über die Kirchen und die Glaubens-Vereine mit einem Versuch der Beurteilung
der kirchlichen Entwicklung nach 1945. Beigelegt ist eine CD mit der Aufzeichnung
des Klanges der Coseler – Glocken aus dem Jahr 1943.

2005 rok przynosi kolejną publikację „Ekonomiczny rozwój miasta Koźla
po zakończeniu okresu twierdzy 1873 - 1945". Jest to studium ekonomiczne
o metamorfozie miasta z wojskowej twierdzy na miasto mieszkalne
z nowoczesną infrastrukturą i wielo osiedlową zabudową przestrzenną
o cechach miasta wysoko rozwiniętego.
Das Jahr 2005 bringt uns das nächste Buch: „Die wirtschaftliche Entwicklung
der Stadt Cosel nach Beendigung der Festungszeit 1873 – 1945“. Es ist eine
ökonomische Studie über die Matamorphose der Stadt von einer militarischen
Festung zu einer Stadt mit Wohnfunktionen, mit moderener Infrastruktur und
einer räumlicher Bebaungsweise mit mehreren Bezirken mit den Eigenschaften
einer hochentwickelter Stadt.

Ponadto Josef Gröger publikuje swoje materiały w innych opracowaniach, w prasie i periodykach. Pisze o znaczących postaciach historycznych miasta, tworzy studium nad sakralnymi dobrami kulturalnymi i wizerunkami maryjnymi z Koźla. Opisuje zwyczaje i znane miejsca pątnicze.
Ausserdem veröffentlicht Josef Gröger seine Arbeiten in anderen Arbeiten, in der Presse und Periodikas. Er schreibt über die bedeutende Persönlichkeiten der Geschichte der Stadt, er schafft eine Studie über die sakrale Kunstschätze und die Maria Gottes Abbildungen aus Cosel. Er berichtet über die Bräuche und berühmte Pilgerstätten.

Intencją wszystkich prac jest badanie i poznawanie historii miasta Koźla jako wkład w pojednanie pomiędzy Niemcami i Polakami w kontekście wspólnej historii w zjednoczonej Europie.
Die Intention der Arbeiten ist die Erforschung und das Entdecken der Geschichte der Stadt Cosel als Beitrag des Autors in das Werk der Aussöhnung zwischen Deutschen und Polen im Zusammenhang mit der gemeinsamer Geschichte der Völker im vereinigten Europa.