Bogusław Rogowski - rocznik 1941

Od września 1945 roku mieszka w Koźlu. Fotografuje od 12 roku życia, przygodę z fotografią rozpoczął popularnym rosyjskim aparatem foto­graficznym „SMIENA". Poważnie zajął się fotografią i filmem amatorskim w czasie pobytu w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej Górze. Dysponował już wówczas profesjonalnym szerokoformatowym NRD-owskim aparatem fotograficznym „PRAKTISIX*. Dzięki temu zaproponowano mu współpracę z gazetą „Radarowiec". Równocześnie jako operator kamery działał widokówek czołówce filmowej OSR. W czasie pobytu w Jeleniej Górze poznał dokładnie tajniki fotografii i filmu oraz uzyskał uprawnienia instruktorskie.
Po zwolnieniu z wojska podjął pracę w Zakładowym Domu Kultury „Chemik" Zakładów Azotowych "Kędzierzyn" jako instruktor ds. fotografii i filmu. Podczas 30-letniej pracy na tym stanowisku udało mu się „zarazić" fotografią kilkudziesięciu młodych kędzierzynian, z których kilku pełni obecnie wysokie funkcje w samorządzie lokalnym i biznesie. Wraz ze swoimi podopiecznymi brał udział w licznych wystawach fotograficznych w kraju i za granicą, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia na konkursach i wystawach m.in. w Poczdamie (NRD), Biełgorodzie i Szebekinie (ZSRR), Jamboł (Bułgaria), w Czeskich Budziejowicach i Pisku (CSRS). Był współtwórcą amatorskiego klubu filmowego „Alchemik", który od połowy lat 60-tych do ogłoszenia stanu wojennego zaliczany był do najlepszych klubów filmowych w Polsce.
W 1965 roku podjął współpracę z gazetą zakładową „Trybuną Kędzierzyńskich Azotów". Jako fotoreporter był jej wierny przez 39 lat. Po likwidacji gazety przeszedł na emeryturę.
Przez ostatnich 40 lat dokumentował aparatem fotograficznym najwa­żniejsze wydarzenia w mieście. Jest posiadaczem bogatego archiwum fotograficznego z tego okresu.
Od pierwszego numeru współpracuje z tygodnikiem regionalnym „ECHO-GMIN". Ma najdłuższy staż dziennikarski w tej gazecie. Zajmuje się tematyką miejską, sprawami samorządowymi, ochroną środowiska oraz kulturą.
Na wystawie prezentuje ponad 120 fotografii. Połowa z nich to „sepiowane" reprodukcje starych kozielskich widokówek, których ma w swojej kolekcji blisko 200, najstarsza pochodzi z końca XIX wieku. Przeciwwagą dla historycznych widoków Koźla są kolorowe fotografie tych samych miejsc sfotografowane w pierwszych latach XXI wieku. Marzeniem autora jest wydanie w formie książkowej zbioru posiadanych widokówek.